In het Rotterdams Dagblad verscheen op 14 februari 1997 onderstaand artikel.

(kanttekening: de journalist heeeft lang niet overal correct geciteerd. Met name wekt het 
artikel de indruk dat ik so-wie-so tegen een nieuwe spelling ben. Niets is minder waar: nieuwe 
spellingsregels die het gebruikers van de Nederlandse taal gemakkelijker maken correct te 
spellen juich ik toe. Maar de regels van de derde spelling niet, want door onbruikbare en non-
regels gaat niemand beter spellen. Inderdaad even terug naar de oude situatie, en vlot komen 
met en èchte nieuwe spelling. Want daaraan hebben de Nederlandse-taalgebruikers wel degelijk 
grote behoefte. 
Herman Elderson)


“
Barendrecht - Tweehonderdvijftig handtekeningen heeft hij pas binnen. Maar Barendrechter 
Herman Elderson blijft onverdroten doorgaan met zijn actie. ‘Géén derde spelling in 
Nederland’ is zijn doel. Kortom, alle regeltjes over tussenletters ‘n’ en ‘s’, het verschil tussen 
de ‘c’ en ‘k’ en al die honderden uitzonderingen daarop moeten maar weer worden afgeschaft.
Dat de nieuwe regels al enige tijd gelden, veel (woorden)boeken al aangepast zijn en de 
scholen al lesgeven in de nieuwe spelling, weerhoudt hem niet.
“Wie gebruikt die nieuwe spelling nou,” luidt zijn weerwoord. “Er is geen mens die de nieuwe 
regels kent. Ja, bedrijven en instellingen die verplicht met de nieuwe spelling moeten werken. 
Maar die voeren gewoon een nieuwe lijst in de spellingscorrector van de computer in en daarna 
gaat het vanzelf. Maar als jij en ik elkaar een brief schrijven, gebruiken we die nieuwe spelling 
dan ook? Nee toch.”

De actie vindt haar oorsprong op Internet. In één van de zogeheten discussiegroepen op het 
wereldwijde netwerk werd door menigeen wat afgezeurd over die nieuwe spelling. 
Barendrechter Elderson dacht: je kunt wel blijven práten over wat er niet goed aan is, je kunt 
er ook wat aan dóen. Dus ontwierp hij een pamflet en legde een groot aantal exemplaren neer 
bij onder meer de bibliotheek en een kapper in zijn woonplaats. Ook liet hij het formulier door 
zijn ‘Internet-kennissen’ in het land verspreiden. 

In de pen
-----------
Hoe de actie elders verloopt, is hem niet bekend. Van de reacties in Barendrecht is Elderson in 
elk geval niet echt onder de indruk. “De respons valt nogal tegen. Maar ja, het Nederlandse 
volk is niet zo makkelijk in de pen te krijgen. En in de media is er al helemaal geen aandacht 
besteed aan deze actie. Ik heb de indruk dat het niet zo serieus wordt genomen.”
Dat het wel zeer onwaarschijnlijk is dat de nieuwe spelling ooit wordt teruggedraaid deert hem 
niet. Toen de nieuwe spelling werd aangekondigd was het eigenlijk al te laat, realiseert hij zich. 
“Wat ik wel weet, is dat gewone mensen nooit vrijwillig met die nieuwe regels zullen werken. 
Er is ook geen mens meer die wéét wat de juiste spelling is. Want wat moet je nou aan met een 
lijst met vijfhonderd uitzonderingen? Met dat wat er nu ligt, komt er over drie jaar geheid weer 
een nieuwe spelling... We moeten gewoon weer terug naar de oude situatie.”
Om die reden zet de Barendrechter zijn actie stug voort. Nog twee maanden gaat hij door. De 
dan ingezamelde handtekeningen zal hij gebruiken om zijn brieven aan de bevoegde instanties 
(de Taalunie, de minister van Onderwijs) kracht bij te zetten. Wat dáárin zal staan is duidelijk: 
wèg met die nieuwe spelling!

Herman Elderson is op Internet te bereiken via het e-mail-adres herelder@pi.net.
“